บทที่ยี่สิบแปด

วอนนั่งลงบนเก้าอี้หนัง มองดูดีแลนพร้อมรอยยิ้มเยาะหยันบนใบหน้า ดีแลนเงยหน้ามองเขา ดวงตาเต็มไปด้วยความเว้าวอน

เขาไม่เคยสัมผัสอะไรแบบนี้มาก่อนและเขาก็รักมันเหลือเกิน ราวกับว่าทั้งสองเป็นคู่รักกัน เป็นดอมกับซับมานานหลายปี ไม่ใช่แค่ไม่กี่ชั่วโมง เขาอยากจะเห็นว่าวอนเตรียมอะไรไว้ให้เขา

"ได้โปรดครับ นายท่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ